Kathmandu Konjani Bali!
Door: Rory Claase
Blijf op de hoogte en volg Rory
15 Maart 2014 | Nepal, Kathmandu
Kathmandu Konjani Bali
Het was zaterdag ochtend 1 maart 2014 zo rond de klok van 3:00. Ingepakt en wel zette ik de laatste liedjes op mijn ipod en kroop ik lekker mijn bedje in. Een uur en een kop vol gedachtes later was ik nog steeds niet in slaap, maarja wat verwacht je ook als je voor het eerst een groot avontuur gaat meemaken. Na veel denken viel ik eindelijk in slaap en bewandelde ook ik in de diepte van mijn dromen deze gingen nagenoegen niet over rozegeur en maanschijn maar over hoe kan het ook anders. Carnaval!! Tam tam. Ik werd wakker en dacht dus dat ik brak was van de carnaval en lekker vakantie had. Well not. Een paar seconde later realiseerde ik me dat mijn groote avontuur zijn klokken liet luiden en prepareerde me voor de vlucht. Eenmaal klaar om te gaan moest ik nog even naar de wc en toen begon mijn persoonlijke carnaval! Het leek een beetje op the ring of fire van johny cash, een matig begin met een goed einde dus. Na het liedje 3 keer gehoord te hebben stapte ik eindelijk de auto in en reed ik met mijn lieve papa en mama en zuster richting schiphol. Eenmaal aangekomen op schiphol stond mijn uitzwaai commisie Pascal en frans al paraat. Next boarding pass gefixed en bagage afgeleverd en mij lieve familie en de 2 heren geknuffeld en uitgezwaait! De duane en de gate vinden was no biggy, en ik zat binnen no time al in het vliegtuig. Ik stuurde mijn papi nog iam on da plane en kort daarna vertok het vliegtuig met welliswaar mij daarin. Eenmaal in de lucht was mijn buik weer lekker te keer aan het gaan en probeerde ik wat te slapen. Dit lukte echter niet. De stewardess was al eten aan het “serveren”en vroeg aan me “wil je kip of iets vegatarisch” waarop mijn antwoord was “ nou doe maar kip want dat zal ik de komende 4 maanden nog niet genoeg eten” ze moest lachen. Nadat de kip in mijn buikje rondzwom moest ik mid air helaas weer naar de wc waar uiteraard johny cash weer aanwezig was. Ik voelde me echt beroerd inmiddels en ging maar een film kijken genaamd “ender’s game”. Zoek maar op redelijk uitermate terleurstellende film. Maar gelukkig viel ik ook even in slaap tijdens de film. Toen ik weer wakker werd stond er nog 4 uur resterend op het vlucht schema, dus popte ik nog maar even the hobbit 2 aan waarin ik lekker kon wegdromen en aan tauriel kon denken (roel begrijpt hem wel). Nadat de film was afgelopen gingen we eindelijk landen in delhi. Pfoe wat was ik blij zeg! Na de landing kwam ik een rookhok tegen en kon ik na 8 uur weer genieten van een lekker cigaretje. Ik voelde me weer prima!
Pista2
Op zoek naar de boarding pass balie! Na mijn cigaretje op gerookt te hebben liep ik door richting international transfers en vondt de boarding pass balie. Achter de balie zaten wel 30 indiase mensen allemaal met smartphone en al filmpjes te laten zien aan elkaar. Hoe kan het ook anders! Natuurlijk kon er maar 1 iemand me helpen en moest ik 20 minuten wachten tot ik geholpen kon worden. Ik zei tegen deze mevrouw dat ik een boarding pass wilde naar kathmandu en gaf mijn gevevens. De vrouw zei vervolgens thank you sir just wait there and we will come and get you. Ik ging zitten en naast mij zat een jongen uit Liechtenstein die ook in zijn eentje naar Kathmandu ging. Hij moest ook wachten. 2 uur later kwam er eindelijk iemand met de boarding pass en konden we door naar de gate waar we nog 6 uur moesten wachten. We hadden besloten om bijelkaar te blijven en gingen wat eten bij het raarste restaurant ooit genaamt delhi sports car ear of zoiets dergelijks. Wat was dat smerig zeg de hele vloer plakte en op elke tafel stonden nog glazen en borden van mensen die allang wegwaren. En daar komt het! Wat doe ik met mijn stomme kop? Ja hoor een club sandwich met kip bestellen en een groot biertje. De sanwich was niet te eten en het biertje smaakte natuurlijk heerlijk! De lange wachtende uren daarna hadden we samen de grootse lol over hmm eigenlijk alles wat we mee maakte in delhi. We waren slaap dronken as hell en vonden inda maar niks.
Serieus er lopen daar gewoon jongens met rolstoelen heen en weer en heen en weer en doen verder niks! Er liep er zelfs eentje tegen een rij met paaltjes aan en ging op zijn smoel. Deze jongens hebben we gedoopt tot the wheelchair guys. Als dat nog niet genoeg was hebben ze in delhi serieus een escalator lady. Deze vrouw zit onder de escalator en krijgt 1 rupi per uur door elke keer als er iemand overheen loopt drie keer hetzelfde zinnetje te herhalen. Na zes uur dat aan te moeten horen snap je wel dat dit erg lachwekkend werd. 6:50 konden we boarden en na veel pijn en moeite konden we nog staan en wachte we dat we de eerste kathmandu konjani bali hoorden. Helaas hebben we dat nog 2 uur moeten aan horen omdat de vlucht steeds delayed werd. Om 9:30 konden we eindelijk boarden en begon ik me echt ziek te voelen. Ik stapte het vliegtuig in, stopte me handbagage weg en viel gelijk in slaap. De vlucht duurde 120 minuten en ik werd 100 minuten later wakker doordat de stewardess mij een ontbijt met kip aanboodt. En toen begon de carnaval weer opieuw. Ik sloeg het aanbodt vriendelijk af en viel weer in slaap tot we begonnen met de landing. Eenmaal geland, snel het vliegtuig uit en de bus in naar het vliegtuig. Ik begon hefig te zweten , me hoofd was aan het bonken en maag had zich al 30 keer omgedraaid voordat ik was aangekomen bij het vliegveld. Ik rende naar het loket. Natuurlijk moest ik nog een formulier invullen van verblijf etc, ik vulde dit in en gaf de man mijn paspoort en visum, en rende door naar de wc, want ik trok het echt niet meer. Ik deed de wc open en of course was dit hoe kan het ook anders een gat in de grond. Ik dacht hell no en rende door naar het punt waar ik mijn bagage afhalen. Gelukkig kon ik gelijk mijn mooie paarse koffer van de band afhalen en rende door naar de uitgang. Ik zei mijn vriend uit liechtenstein gedag en liep door naar de uitgang waar maarliefst 300 man met naam bordjes stonden. Fack my life dacht ik maar hield me zelf koel en concentreerde me, ik denk dat wel 30 man aan me vroeg “you need taxi” of “where do you stay” waarop ik antwoorde “i dont know, i search my name” na een paar keer goed te hebben gekeken zag ik een man met een bordje waar mijn naam op stond en rende naar hem toen terwijl ik bijna door 3 suzuki’s werd aangereden. Ik gaf de man een hand stapte ze taxi en en we reden naar de guest house. Wat hij allemaal had gezegd tijdens de rit weet ik niet meer. Het was allemaal een waas van prikkels , cultuur shock en pijn in mijn helemaal lichaam. Een half uur later waren we bij de guest house geariveerd liep ik naar binnen en vroeg ik gelijk naar mijn kamer, die natuurlijk niet klaar was nog. Ik gaf de man 20 euro om me een kamer te geven zodat ik kon slapen en ik kreeg gelijk de penthouse met prive badkamer en balkon voor een nacht. Ik gooide me spullen neer deed de deur op slot en gooide alles eruit op de wc. Daarna heb ik 24 uur heerlijk geslapen en ging alles weer helemaal top!. Heb ik spijt van de kip in india ? ja maar ik ben er nu wel achter dat het inderdaad een veelzijdig stukje vlees is.
Het was zaterdag ochtend 1 maart 2014 zo rond de klok van 3:00. Ingepakt en wel zette ik de laatste liedjes op mijn ipod en kroop ik lekker mijn bedje in. Een uur en een kop vol gedachtes later was ik nog steeds niet in slaap, maarja wat verwacht je ook als je voor het eerst een groot avontuur gaat meemaken. Na veel denken viel ik eindelijk in slaap en bewandelde ook ik in de diepte van mijn dromen deze gingen nagenoegen niet over rozegeur en maanschijn maar over hoe kan het ook anders. Carnaval!! Tam tam. Ik werd wakker en dacht dus dat ik brak was van de carnaval en lekker vakantie had. Well not. Een paar seconde later realiseerde ik me dat mijn groote avontuur zijn klokken liet luiden en prepareerde me voor de vlucht. Eenmaal klaar om te gaan moest ik nog even naar de wc en toen begon mijn persoonlijke carnaval! Het leek een beetje op the ring of fire van johny cash, een matig begin met een goed einde dus. Na het liedje 3 keer gehoord te hebben stapte ik eindelijk de auto in en reed ik met mijn lieve papa en mama en zuster richting schiphol. Eenmaal aangekomen op schiphol stond mijn uitzwaai commisie Pascal en frans al paraat. Next boarding pass gefixed en bagage afgeleverd en mij lieve familie en de 2 heren geknuffeld en uitgezwaait! De duane en de gate vinden was no biggy, en ik zat binnen no time al in het vliegtuig. Ik stuurde mijn papi nog iam on da plane en kort daarna vertok het vliegtuig met welliswaar mij daarin. Eenmaal in de lucht was mijn buik weer lekker te keer aan het gaan en probeerde ik wat te slapen. Dit lukte echter niet. De stewardess was al eten aan het “serveren”en vroeg aan me “wil je kip of iets vegatarisch” waarop mijn antwoord was “ nou doe maar kip want dat zal ik de komende 4 maanden nog niet genoeg eten” ze moest lachen. Nadat de kip in mijn buikje rondzwom moest ik mid air helaas weer naar de wc waar uiteraard johny cash weer aanwezig was. Ik voelde me echt beroerd inmiddels en ging maar een film kijken genaamd “ender’s game”. Zoek maar op redelijk uitermate terleurstellende film. Maar gelukkig viel ik ook even in slaap tijdens de film. Toen ik weer wakker werd stond er nog 4 uur resterend op het vlucht schema, dus popte ik nog maar even the hobbit 2 aan waarin ik lekker kon wegdromen en aan tauriel kon denken (roel begrijpt hem wel). Nadat de film was afgelopen gingen we eindelijk landen in delhi. Pfoe wat was ik blij zeg! Na de landing kwam ik een rookhok tegen en kon ik na 8 uur weer genieten van een lekker cigaretje. Ik voelde me weer prima!
Pista2
Op zoek naar de boarding pass balie! Na mijn cigaretje op gerookt te hebben liep ik door richting international transfers en vondt de boarding pass balie. Achter de balie zaten wel 30 indiase mensen allemaal met smartphone en al filmpjes te laten zien aan elkaar. Hoe kan het ook anders! Natuurlijk kon er maar 1 iemand me helpen en moest ik 20 minuten wachten tot ik geholpen kon worden. Ik zei tegen deze mevrouw dat ik een boarding pass wilde naar kathmandu en gaf mijn gevevens. De vrouw zei vervolgens thank you sir just wait there and we will come and get you. Ik ging zitten en naast mij zat een jongen uit Liechtenstein die ook in zijn eentje naar Kathmandu ging. Hij moest ook wachten. 2 uur later kwam er eindelijk iemand met de boarding pass en konden we door naar de gate waar we nog 6 uur moesten wachten. We hadden besloten om bijelkaar te blijven en gingen wat eten bij het raarste restaurant ooit genaamt delhi sports car ear of zoiets dergelijks. Wat was dat smerig zeg de hele vloer plakte en op elke tafel stonden nog glazen en borden van mensen die allang wegwaren. En daar komt het! Wat doe ik met mijn stomme kop? Ja hoor een club sandwich met kip bestellen en een groot biertje. De sanwich was niet te eten en het biertje smaakte natuurlijk heerlijk! De lange wachtende uren daarna hadden we samen de grootse lol over hmm eigenlijk alles wat we mee maakte in delhi. We waren slaap dronken as hell en vonden inda maar niks.
Serieus er lopen daar gewoon jongens met rolstoelen heen en weer en heen en weer en doen verder niks! Er liep er zelfs eentje tegen een rij met paaltjes aan en ging op zijn smoel. Deze jongens hebben we gedoopt tot the wheelchair guys. Als dat nog niet genoeg was hebben ze in delhi serieus een escalator lady. Deze vrouw zit onder de escalator en krijgt 1 rupi per uur door elke keer als er iemand overheen loopt drie keer hetzelfde zinnetje te herhalen. Na zes uur dat aan te moeten horen snap je wel dat dit erg lachwekkend werd. 6:50 konden we boarden en na veel pijn en moeite konden we nog staan en wachte we dat we de eerste kathmandu konjani bali hoorden. Helaas hebben we dat nog 2 uur moeten aan horen omdat de vlucht steeds delayed werd. Om 9:30 konden we eindelijk boarden en begon ik me echt ziek te voelen. Ik stapte het vliegtuig in, stopte me handbagage weg en viel gelijk in slaap. De vlucht duurde 120 minuten en ik werd 100 minuten later wakker doordat de stewardess mij een ontbijt met kip aanboodt. En toen begon de carnaval weer opieuw. Ik sloeg het aanbodt vriendelijk af en viel weer in slaap tot we begonnen met de landing. Eenmaal geland, snel het vliegtuig uit en de bus in naar het vliegtuig. Ik begon hefig te zweten , me hoofd was aan het bonken en maag had zich al 30 keer omgedraaid voordat ik was aangekomen bij het vliegveld. Ik rende naar het loket. Natuurlijk moest ik nog een formulier invullen van verblijf etc, ik vulde dit in en gaf de man mijn paspoort en visum, en rende door naar de wc, want ik trok het echt niet meer. Ik deed de wc open en of course was dit hoe kan het ook anders een gat in de grond. Ik dacht hell no en rende door naar het punt waar ik mijn bagage afhalen. Gelukkig kon ik gelijk mijn mooie paarse koffer van de band afhalen en rende door naar de uitgang. Ik zei mijn vriend uit liechtenstein gedag en liep door naar de uitgang waar maarliefst 300 man met naam bordjes stonden. Fack my life dacht ik maar hield me zelf koel en concentreerde me, ik denk dat wel 30 man aan me vroeg “you need taxi” of “where do you stay” waarop ik antwoorde “i dont know, i search my name” na een paar keer goed te hebben gekeken zag ik een man met een bordje waar mijn naam op stond en rende naar hem toen terwijl ik bijna door 3 suzuki’s werd aangereden. Ik gaf de man een hand stapte ze taxi en en we reden naar de guest house. Wat hij allemaal had gezegd tijdens de rit weet ik niet meer. Het was allemaal een waas van prikkels , cultuur shock en pijn in mijn helemaal lichaam. Een half uur later waren we bij de guest house geariveerd liep ik naar binnen en vroeg ik gelijk naar mijn kamer, die natuurlijk niet klaar was nog. Ik gaf de man 20 euro om me een kamer te geven zodat ik kon slapen en ik kreeg gelijk de penthouse met prive badkamer en balkon voor een nacht. Ik gooide me spullen neer deed de deur op slot en gooide alles eruit op de wc. Daarna heb ik 24 uur heerlijk geslapen en ging alles weer helemaal top!. Heb ik spijt van de kip in india ? ja maar ik ben er nu wel achter dat het inderdaad een veelzijdig stukje vlees is.
-
15 Maart 2014 - 20:30
Marjan:
Oké, ik had het al gehoord maar toen moest ik niet lachen. Nu wel! Jammer dat je nu weer (of nog steeds) Johnny Cash als beste vriend hebt. Van de de foto met club sandwich word ik al misselijk. Snel beter worden en goed voor jezelf zorgen, zonder vlees.
love, hugs & kisses,
Mama -
16 Maart 2014 - 00:49
Roel:
Lachuh man die blog, good stuff. Ik ben benieuwd naar nog meer geschreven avontuurlijke verhalen.
Ben geeft je de volgende voedingstips in Azië: Geen drankjes met ijs klontjes. Flesje cola is altijd goed. Geen gewassen sla of groenten alleen gekookt spul. En gebraden vlees alleen als het lang gebraden heeft. Veiligste is voorlopig even vegetariër worden! Sterkte, grenxjepa. -
16 Maart 2014 - 00:49
Roel:
Lachuh man die blog, good stuff. Ik ben benieuwd naar nog meer geschreven avontuurlijke verhalen.
Ben geeft je de volgende voedingstips in Azië: Geen drankjes met ijs klontjes. Flesje cola is altijd goed. Geen gewassen sla of groenten alleen gekookt spul. En gebraden vlees alleen als het lang gebraden heeft. Veiligste is voorlopig even vegetariër worden! Sterkte, grenxjepa. -
16 Maart 2014 - 00:49
Roel:
Lachuh man die blog, good stuff. Ik ben benieuwd naar nog meer geschreven avontuurlijke verhalen.
Ben geeft je de volgende voedingstips in Azië: Geen drankjes met ijs klontjes. Flesje cola is altijd goed. Geen gewassen sla of groenten alleen gekookt spul. En gebraden vlees alleen als het lang gebraden heeft. Veiligste is voorlopig even vegetariër worden! Sterkte, grenxjepa. -
16 Maart 2014 - 00:55
Roel:
Lachuh man die blog, good stuff. Ik ben benieuwd naar nog meer geschreven avontuurlijke verhalen.
Ben geeft je de volgende voedingstips in Azië: Geen drankjes met ijs klontjes. Flesje cola is altijd goed. Geen gewassen sla of groenten alleen gekookt spul. En gebraden vlees alleen als het lang gebraden heeft. Veiligste is voorlopig even vegetariër worden! Sterkte, grenxjepa. -
16 Maart 2014 - 14:12
Lilian:
Hahahaha. Wat een verhaal. Ik ga voortaan al mijn wc avonturen ook de naam johny cash geven. Ik heb er al eentje gehad... in de bus... een bus met veel bochten.... Ik zal je de details besparen :p.
Geniet daar ror!! Je hebt in ieder geval al een nieuwe vriend daar: je gitaar! xx
-
16 Maart 2014 - 17:27
Roel:
sorry voor de meerdere zelfde berichten, de 'reactie plaatsen'-knop werkte volgens mij niet, blijkt dus van wel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
